365 dni. Zobaczymy się znów

Tytuł: 365 dni. Zobaczymy się znów

Autor: Alicja Górska

Wydawnictwo: Novae Res

Liczba stron: 190

Data wydania: 24 października 2016

"Zło tworzy człowiek i człowiek za zło odpowiada przed Bogiem."

Lullaby studiuje kompozytorstwo na Uniwersytecie Muzycznym. Ma wspaniałego chłopaka Evana, dzięki któremu dostała świetną pracę. Myśli, że jej życie jest idealne, że lepiej być nie może. Jakże zmienia się jej myślenie, gdy poznaje swojego nowego wykładowcę Louisa. Mężczyzna jest młody i nieziemsko przystojny. Zaczynają poznawać się bliżej i okazuje się, że mają wiele wspólnych tematów. Im więcej czasu spędzają ze sobą, tym bardziej są sobą zafascynowani. Pojawia się między nimi uczucie, ale Lullaby przyjmuje zaręczyny Evana. Obaj mężczyźni skrywają tajemnicę. Co ich łączy ze sobą? Jak potoczą losy Lullaby? Którego z mężczyzn wybierze dziewczyna? 

"To tylko miłość. Ona przychodzi w najmniej oczekiwanych momentach. Nie pyta o zgodę. Szuka serc i ją znajduje, ale nie czeka na ich otwarcie. Sama je otwiera."

Książkę otrzymałam od samej autorki w ramach Book Tour. Zaciekawił mnie jej opis oraz fakt, że autorkę znam z bookstagrama. Nie miałam pojęcia, że Alicja napisała książkę. Musiałam po nią sięgnąć od razu. A skoro nadarzyła się tak wspaniała okazja, nie zastanawiając się długo, zgłosiłam się do zabawy. Książka jest cieniutka, ma niespełna 200 stron,ale chwyta za serce od pierwszych linijek. Główna bohaterka to prawdziwa dziewczyna, nieprzesadzona i nie idealna. Przeżywa rozterki miłosne. Ma wspaniałe i niespotykane imię. Jej narzeczonego, Evana nie polubiłam od samego początku. Nie pasował mi do Lullaby. Był zbyt oschły i cały czas zdawało mi się, że coś ukrywa. I nie myliłam się. Prawda, która wyszła na jaw zaskoczyła. Louis to przeciwieństwo Evana. Miły, romantyczny i uczuciowy. Potrafi robić rzeczy, których człowiek nie umie zrozumieć. Skrywa przed Lullaby tajemnicę i rozsiewa wokół siebie dużo pozytywnej energii. Aż trudno uwierzyć jak wiele wspólnego ma z Evanem. Akcja toczy się szybko. Czasami miałam wrażenie, że za szybko. Ale nie ma co się dziwić, skoro obejmuje 365 dni. Znajomość Lullaby i Louisa również "gnała jak sprinter podczas biegu na 100 metrów". Zachowanie dziewczyny też mnie troche irytowało, mimo iż bardzo ją polubiłam. Nie rozumiałam zaręczyn z Evanem, gdy w głowie miała innego mężczyznę. Jednak. to w żaden sposób nie zmieniło mojego patrzenia na tę pozycję. W książce możemy ujrzeć spojrzenie autorki na wiarę. Przedstawia ona swój własny opis nieba i życia po śmierci. Myślę, że dla każdej osoby wierzącej te fragmenty będą nad wyraz wspaniałe. Koniecznie muszę wspomnieć o jeszcze jednym fakcie. W książce zauważyłam wiele podobieństwa do "Zmierzchu". Niektóre sceny były dla mnie wręcz identyczne. Autorka sama wiele razy wspominała tę pozycję w swojej książce. Nie przeszkadza to jednak w lekturze, a nawet nadaje jej głębszy sens. Zakończenie było idealnym dopełnieniem historii Lullaby. Czułam, że tak właśnie powinna skończyć się ta pozycja. Kocham tę książkę i głęboko wierzę, że niedługo przeczytam kontynuację tej wspaniałej historii. Styl pisania autorki jest bardzo przyjemny i dzięki temu czyta się bardzo szybko. Opisy przedstawione są bardzo realistycznie, momentami miałam wrażenie, że znajduję się w świecie Lullaby. Sam pomysł na książkę ciekawy i niespotykany. Ta pozycja to lekkie romansidło, ale niesie ze sobą wiele ważnych przesłań życiowych. Zwłaszcza tych na temat wiary w Boga. Polecam jej przeczytanie każdemu. Nawet ateiście. Sama jestem ateistką od wielu lat i ta pozycja nie była dla mnie męcząca. Co daje jej kolejny ogromny plus.

"Słowo ma magię. Słów się nie zapomina i ciężko je wymazać. Dlatego trzeba bardzo uważać na to, co się mówi."

Po przeczytaniu tej pozycji naszła mnie dość ważna refleksja. Alicja pisząc tą książkę miała zaledwie 15 lat. W dniu wydania siedemnaście. Ta dziewczyna dokonała tak wiele. Spełniła jedno z marzeń nie mając jeszcze 18 lat. Dotarło do mnie, że ja nie dokonałam się niczego. Książka, którą piszę utknęła w martwym punkcie. Było mi przykro, że ja mając 21 lat nie potrafię złożyć słów w sensowne zdanie. Życzę Alicji spełnienia kolejnych marzeń i dziękuję za możliwość przeczytania jej książki. Książki, jednej z lepszych przeczytanych przeze mnie w tym roku. A tutaj macie link do jej bloga polecamgoodbook. Zachęcam do obserwacji, bo Alicja to przesympatyczna dziewczyna.