"Zapach wanilii" - Agnieszka Łaska

Tytuł: "Zapach wanilii"
Autor: Agnieszka Łaska
Wydawnictwo: Novae Res
Liczba stron: 342 strony
Data wydania: 5 stycznia 2018

Sandra ma siedemnaście lat straciła rodziców. Gdy była jeszcze malutka i od tamtej chwili wychowuje ją babcia. Dziewczyna nie pamięta swojego wczesnego dzieciństwa, ale coraz częściej wydaje jej się, że babcia coś przed nią ukrywa. Do tego na jej ramieniu pojawił się dziwny znak, który przypomina tatuaż. Sandrę męczą okropne bóle głowy, podczas których wracają do niej przerażające wspomnienia z dzieciństwa. Dziewczyna zdaje sobie sprawę, że dzieje się z nią coś dziwnego. Jednak wszelkie swoje myśli ukrywa przed bliskimi, boi się, że niebezpieczeństwo może grozić i im. Czy Sandra dowie się, co tak naprawdę wydarzyło się wiele lat temu? Czy uda jej się poznać samą siebie?

Często to przypadki decydują o naszej ścieżce życia.

Opis tej pozycji zaciekawił mnie, ale po przeczytaniu kilku recenzji nie oczekiwałam zbyt wiele. Mówiąc szczerze, bałam się, że książka będzie słaba i totalnie się przy niej wynudzę. Już na wstępie mogę Wam powiedzieć, że lektura "Zapachu wanilii" zajęła mi jeden dzień. A to może oznaczać tylko jedno, nudno nie było. Niestety czytając tę pozycję wiele razy odczuwałam deja-vu. Co mam na myśli? Niektóre ze scen wywoływały u mnie uczucie, że już to gdzieś czytałam. I jestem pewna, że autorka wzorowała się na kilku książkach o tematyce wampirów. Ja, jako ogromna fanka "Zmierzchu" bez problemu wyłapałam wszystkie podobieństwa. I uwierzcie było ich wiele. Niestety, gdybym wam je podała, musiałabym "zaspojlerować" książkę. Chcę jednak tego uniknąć, bo mogłoby Wam to odebrać przyjemność z czytania.


Sam pomysł na fabułę tej książki, to właśnie taki zlepek kilku innych. W historii przewijają się wampiry, anioły i zwykli ludzie, których łączy ze sobą Sandra, która jest postacią wyjątkową. I tu należy wspomnieć o bohaterach. Niewątpliwie są oni wykreowani w sposób naturalny i nieprzesadzony. Dzięki temu "Zapach wanilii" czyta się bardzo przyjemnie. Styl pisania autorki jest lekki, jednak w książce znajdziemy bardzo dużo literówek. I niestety, osoba z wyczulonym okiem, będzie irytowała się dość często. Ja, mniej więcej w połowie książki, próbowałam przestać zwracać uwagę na wszystkie błędy.  Niestety nie zawsze mi się to udawało. Po przeczytaniu całości i zakończenia, które pozostawia czytelnika w zawieszeniu, już wiedziałam, że kontynuację też będę musiała przeczytać. Bo pomimo, wielu negatywów ta książka naprawdę mi się podobała. Polubiłam bohaterów i przez kilka godzin znów czułam się nastolatką. Dlaczego? W czasach, gdy miałam 13-15 lat historie o wampirach i aniołach były bardzo modne. Prawie wszystkie książki, które wtedy czytałam były o tej tematyce. Dziś, prawie dziesięć lat później, bardzo miło było wrócić do takiej historii. Myślę, że "Zapach wanilii" spodoba się właśnie nastolatkom, którym podobała się seria "Zmierzch" i "Pamiętniki wampirów". Książka Agnieszki Łaski jest lekka i przyjemna. Jak ja to mówię, taka "do poczytania".

Nikt nie jest pewny swojej przyszłości.

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu Novae Res.