"Chmury z keczupu" - Annabel Pitcher

Tytuł: "Chmury z keczupu"
Tytuł w oryginale: "Ketchup Clouds"
Autor: Annabel Pitcher
Wydawnictwo: Papierowy Księżyc
Liczba stron: 344
Data wydania: 18 lipca 2018

Zoe z pozoru jest zwykłą nastolatką i wiedzie typowe życie. Jednak tak naprawdę dziewczyna skrywa mroczny i przerażający sekret. Niestety nie ma żadnej osoby, której mogłaby go zdradzić. Rodzice całą swoją uwagę skupiają na jednej z młodszych sióstr Zoe, a najlepsza przyjaciółka Lauren ma na głowie swoje problemy. Znajoma zakonnica naprowadziła dziewczynę na możliwość wysyłania listów do osób skazanych na karę śmierci. Zoe decyduje się wyjawić swój największy sekret właśnie jednemu z nich. Bo tylko morderca może ją zrozumieć.

Muszę się przyznać, że gdy pierwszy raz przeczytałam opis tej pozycji nie byłam do końca przekonana. Wkrótce zaczęły pojawiać się pierwsze recenzje i wszystkie były równie pozytywne. Zaczęłam coraz bardziej zastanawiać się nad lekturą tej pozycji i w końcu zdecydowałam, że przeczytam. Zabrałam się za lekturę, gdy tylko ją otrzymałam. Zaciekawiła mnie od razu, nie tyle stylem pisania czy fabułą, a samą formą. Niewątpliwie "Chmury z keczupu" to książka, która wyróżnia się spośród innych. Oparta jest na listach, które pisze główna bohaterka do więźnia skazanego na śmierć. Całą historię Zoe czytelnik poznaje właśnie z tych listów. Nie ma nic więcej, tylko listy. Fabuła rozkręca się z każdą kolejną stroną. Pojawiają się nowe niewiadome. Czytelnik wie jedynie, że w życiu Zoe wydarzyła się tragedia, za którą dziewczyna czuje się odpowiedzialna. Do samego końca nie jesteśmy w stanie domyślić się o co chodzi.

"Chmury z keczupu" to nie jest typowa, płytka młodzieżówka. W tej pozycji znajdziemy nagromadzenie trudnych tematów. Zacznijmy od trudnej relacji w domu Zoe. Matka dziewczyna całą swoją uwagę skupia na niesłyszącej córce Dot. Wiecznie nie ma czasu dla pozostałych dwóch córek, jak i dla swojego męża. Natomiast ojciec Zoe zostaje postawiony w wyjątkowo trudnej sytuacji i coraz częściej kłóci się z żoną. Kolejnym ważnym wątkiem tej książki jest trójkąt miłosny, w którym znalazła się Zoe. Dziewczyna została zaproszona na imprezę, którą organizuje szkolny gwiazdor Max. Jednak oprócz zbliżenia się do Max'a, Zoe poznaje na domówce chłopaka o brązowych oczach. Nieznajomy jest całkowitym przeciwieństwem popularnego Max'a. Zoe wiąże się z skomplikowany trójkąt, który nie ma prawa wypalić. W powieści poznajemy też kobietę, która rozpacza po stracie dziecka. Możemy zrozumieć jakie emocje nią targają i poznać jej sposób na żałobę. To jeszcze nie wszystkie trudne wątki poruszone w tej książce, ale pozostałe poznajcie już sami.

Dzięki temu, że książka pisana jest na zasadzie listów możemy poznać Zoe z każdej strony. Dziewczyna w listach ukazuje wszystkie emocje, które nią targają. Robi to w prosty sposób. Zoe dzieli się swoim życiem z obcym mężczyzną, z mordercą. Wierzy, że jej listy poprawią mu nastrój w ostatnich tygodniach życia. Jednocześnie dziewczyna chce wyrzucić z siebie wszystko i wreszcie poczuć się wolna od targających ją wspomnień. Listy to podobnie jak pamiętnik bardzo osobista forma, a Zoe nie boi się, że ktokolwiek niepożądany może poznać jej tajemnice. Z każdym kolejnym listem, dziewczyna otwiera się coraz bardziej, a czytelnik dostaje masę nowych faktów.

Czy książka mi się podobała?
Zdecydowanie tak. "Chmury z keczupu" to pozycja jedyna w swoim rodzaju, dająca do myślenia i skłaniająca do refleksji. Coś czuję, że będę do niej często wracać.
Czy polecam?
Oczywiście, że polecam. I to nie tylko młodzieży, do której ta książka jest głównie skierowana, ale również dla dorosłych. Myślę, że każdy może z niej coś wynieść.


Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu Papierowy Księżyc.