5 najciekawszych lektur szkolnych

Szkołę ukończyłam już kilka lat temu. Przez te dwanaście lat edukacji wiele lektur przewinęło się przez moje ręce. Ale czy wszystkie z nich przeczytałam? Czy któreś z nich zostały w mojej pamięci? Każdy wie, że szkolne lektury powinny uczyć. Niestety, większość z nich jest strasznie nudna i każdy uczeń marzy tylko, aby o nich zapomnieć. Postanowiłam wykorzystać fakt, że te czasy już za mną i stworzyć serię postów na temat szkolnych lektur. Zobaczymy czy przypadnie Wam do gustu, mam nadzieję, że tak. Dziś opowiem Wam o 5 lekturach, które czytałam z przyjemnością. 

1. "Dżuma" - Albert Camus
To książka, którą czytałam z ogromnym zaciekawieniem. Opisy chorujących, jak i tamtejszej opieki lekarskiej były bardzo interesujące. Pozycja ta niesie wiele wartościowych przesłań i napisana jest prostym językiem. Lekturę tę omawiałam w liceum i uważam, że to był idealny czas. Młody dorosły w pełni zrozumie tę pozycję i dostrzeże wszelkie metafory w niej zawarte. Ja do tej pory miło wspominam tę smutną historię i chętnie do niej wracam.

"Nic na świecie nie jest warte, żeby człowiek odwrócił się od tego, co kocha. A jednak ja także się odwracam, sam nie wiedząc dlaczego."

2. "Mały książę" - Antoine de Saint-Exupery
Tej pozycji przedstawiać nikomu nie muszę. Nazywana jest bajką lub opowiadaniem. Ja nazywam ją dziełem. Każda historia Małego Księcia to metafora. Jej znaczenie odnajdujemy w prostych życiowych sytuacjach. To prawdziwa składnica cytatów. Na pewno każdy zna chociaż jeden, mimo iż książki mógł on nie czytać. W spisie lektur znajdziemy ją w szkole podstawowej i według mnie to zbyt wcześnie, aby dostrzec pełne piękno tej pozycji. Ja przeczytałam ją ponownie w wieku dziewiętnastu lat i pokochałam ją całym serduchem.

"Mowa jest źródłem nieporozumień"

3. "Dywizjon 303" - Arkady Fiedler
Książka opisująca okres wojny i bitwę o Anglię. Zawiera dużo opisów samolotów i wojennych zwrotów. Mimo tego bardzo podobała mi się ta pozycja. Trafiła swoją prostotą wprost do mojego serca  i wzbudziła ogrom uczuć. Ukazuje przerażające realia tamtego okresu, ale jednocześnie daje wiele cennych rad. Czytałam ją w podstawówce i myślę, że to dobry czas na poznanie pierwszych prawdziwych historii z czasów wojny.

"Bo serce, polskie serce to dziwna rzecz : może włóczyć się po całym świecie, może upadać na rozdrożach, uzbrajać się w pancerz zapomnienia, może upajać się blaskiem obcego nieba - aż oto znienacka i chytrze zgotuje sobie samemu podstęp i wpadnie we własną sieć."

4. "Zemsta" -Aleksander Fredro
Pozycja, która wzbudziła masę śmiechu. Proste i często spotykane życiowe sytuacje opisane w komediowy sposób. Postaci stworzone zostały idealne, cechy charakteru i opisy uruchamiały wyobraźnię. Pozycję czyta się szybko i przyjemnie. Książka jest skarbnicą cytatów i niesie wspaniały morał.

"Wdzięczność ludzi, wielkość świata -

Każdy siebie ma na względzie,

A drugiego za narzędzie,

Póki dobre – cacko, złoto;

Jak zepsute, ruszaj w błoto."

5. "Lalka" - Bolesław Prus
Najgrubsza książka z lektur szkolnych, którą przeczytałam. Pomysł na historię ciekawy, opisy dawnej Polski interesujące. Jednak, dokładnie w połowie książka zaczęła przynudzać. Fabuła ciągnęła się okropnie. Mimo tego, byłam ciekawa jak zakończy się ta historia i książkę przeczytałam. Zakończenie mnie zirytowało, ale rozumiem zamysł autora. Pozycja miała wiele minusów, ale i tak wspominam ją pozytywnie.

"Pluń na wszystko, co minęło: na własną boleść i na cudzą nikczemność... Wybierz sobie jakiś cel, jakikolwiek i zacznij nowe życie."

A jakie są Wasze ulubione lektury szkolne? Co myślicie o tych wymienionych przeze mnie?
Już niedługo post o 5 najgorszych lekturach szkolnych.